مراحل اجرای نیلینگ

مرحلۀ اول – گودبرداری

گودبرداری اولیه به اندازه ای انجام می شود که خاک بتواند بدون هیچ سازه نگهبانی بین 24 تا 48 ساعت پایدار بماند. عمق گوبرداری اولیه معمولا بین 1 تا 2 متر است و معمولا تا زیر ردیف نیل های اولیه ادامه پیدا می کند. عرض خاک برداشته شده باید در حدودی باشد که اجازه تجهیز و ورود دستگاه ها به ساختگاه موجود باشد.

مرحلۀ دوم – حفاری گمانه های نیل

گمانه ها با طول ها، قطرها، شیب ها و فواصل افقی مشخص حفاری می گردند.

مرحله سوم – نصب نیل و تزریق

میلگردهای نیل در گمانه های از پیش حفاری شده قرار داده می شوند. میلگردها معمولا صلب هستند، اگرچه رادهای خودحفار دارای انعطاف می باشند. فاصله دهنده ها پیش از قراردادن نیل داخل گمانه باید پیرامون نیل نصب شوند تا نیل در وسط گمانه قرارگرفته و دوغاب تزریق پیرامون نیل را بپوشاند. همچنین یک لولۀ تزریق در گمانه قرار می گیرد. زمانی که نیاز به مراقبت در برابر خوردگی باشد، یک پوشش پلاستیکی می تواند به کار رود. پس از آن گمانه حفاری شده با دوغاب تزریق پر می شود. دوغاب معمولا با فشار ثقلی یا فشار پایین تزریق می شود. اگر از راد خودحفار (فقط برای سازه های موقت استفاده می شود) استفاده شود، مرحلۀحفاری و تزریق در یک مرحله انجام می شود. قبل از مرحلۀ بعد (اجرای رویه یا شاتکریت)، نوارهای ژئوکامپوزیتی زهکشی روی دیوارۀ گود بین هر دو ستون نیل ها نصب می شود. نوارهای زهکشی تا پایین گود و هدایت آب به کانال زهکشی ادامه پیدا می کند.

مرحلۀ چهارم – اجرای شاتکریت

یک رویه موقت برای باز نماندن رخنمون خاک قبل از گودبردای مرحلۀ بعد اجرا می شود. معمولا این رویه به صورت یک شاتکریت سبک مسلح با ضخامت تقریبی 100 میلیمتر اجرا می شود. تسلیح شاتکریت معمولا از شبکۀ میلگرد جوش شده که در وسط دیواره قرار می گیرد، انتخاب می شود. ابعاد شبکۀ میلگرد جوش شده باید تا حدودی با گام های گودبردای هماهنگ بوده و قابلیت همپوشانی برای مرحلۀ بعد را داشته باشد. در ادامه زمانی که بتن در حال عمل آوری شدن است، صفحه های سر نیل ها نصب می گردند. میلگرد در آنجا کمی به لایۀ تازۀ بتن شاتکریت می چسبد. یک مهرۀ شش گوش با واشر آن روی سر نیل بسته شده و صفحه فولادی را به شاتکریت محکم می کند. مهره با حداقل لنگر بعد از عمل آوری بتن شاتکریت سفت می شود. این معمولا 24 ساعت زمان می برد. در صورت نیاز در همین مرحله اقدام به آزمون هایی نظیر آزمون تاییدی، آزمون خزش و .. برای نیل می شود. برای گود بردای مرحلۀ بعد باید از اجرای شاتکریت 72 ساعت گذشته و یا بتن به مقاومت 3 روزه خود یعنی 5/10 مگاپاسکال برسد.

مرحلۀ پنجم – اجرای مرحلۀ بعد

مراحل 1 تا 4 برای گام های بعدی عینا تکرار می شود. در هر گام گودبرداری، نوارهای زهکشی عمودی از بالا به پایین باز می شوند. یک شبکۀ میلگرد جوش شده دیگر به صورتی که با شبکۀ قبلی همپوشانی داشته باشد، نصب می شود. رویۀ شاتکریت بتنی نیز با اتصال سرد به صورت یک صفحۀ پیوسته ادامه پیدا می کند. در پایان کار نوار زهکشی به کانال جمع آوری آب وارد می شود

مرحلۀ ششم – ساخت رویۀ دائم

زمانی که به تراز پایینی گود رسیده شد و همۀ نیل ها نصب و تزریق شد و همۀ آزمون های لازم انجام شد، رویۀ دائمی باید اجرا شود. رویۀ دائم ممکن است از بتن درجای مسلح، شاتکریت مسلح یا پانل های پیش ساخته باشد. تسلیح بتن رویه ممکن است از شبکۀ میلگرد جوش شده یا میلگرد معمولی باشد. زمانی که از بتن درجا یا شاتکریت برای رویۀ دائم استفاده می شود باید حتی المقدور از ایجاد درزهای اجرایی افقی جلوگیری شود.

شکل1. نمایی ساده از مراحل شش گانۀ نیلینگ

ممکن است، تغییراتی در ترتیب مراحل ذکر شده در بعضی شرایط لازم گردد. برای مثال، در خاک های ریزشی، شاتکریت ممکن است بلافاصله بعد از هر گام گودبرداری و قبل از حفاری گمانه ها و نصب آن صورت گیرد.

---